Ziekte van Conn

Wat gebeurt er bij de ziekte van Conn?

Bij de ziekte van Conn of syndroom van Conn (ook genaamd: primair hyperaldosteronisme) maken de bijnieren te veel van het hormoon Aldosteron aan. Dit hormoon regelt de zout- en waterhuishouding in het lichaam, en daarmee de bloeddruk. Door een teveel aan Aldosteron ontstaat een (soms ernstig) verhoogde bloeddruk.  Dit kán gepaard gaan met een laag kaliumgehalte in spieren en bloed, maar dit is lang niet altijd het geval.

Meestal wordt de ziekte veroorzaakt door een goedaardige tumor in één of soms beide bijnieren. Soms echter zijn één of beide bijnieren vergroot. In zeer zeldzame gevallen is er een andere oorzaak voor de overmatige  Aldosteron-productie.

Het overmatig eten van drop kan verschijnselen geven die lijken op het syndroom van Conn. Het zoethoutwortelextract in drop bevat Glycyrrhizinezuur, een stof die de omzetting van Cortisol in het inactieve Cotison remt. Omdat Cortisol een soortgelijk effect heeft als Aldosteron op de Aldosteronreceptor in de nier, zal het overmatige Cortisol de werking van Aldosteron gaan nabootsen.

Klachten bij de ziekte van Conn

De klachten zijn vaak heel algemeen van aard. Hierdoor kan het lang duren voor de ziekte  herkend wordt en de juiste diagnose kan worden gesteld.

Klachten kunnen zijn:

• Algemene moeheid
• Spierzwakte of spierkramp
• Regelmatig hoofdpijn
• Overmatige dorst
• Vaker plassen, vooral ’s nachts
• Hartkloppingen
• Tinteling in bijvoorbeeld handen en voeten

Bij een verhoogde bloeddruk, die vaak slecht beheersbaar blijkt te zijn met (2 of meer) medicijnen (therapie-resistent), soms in combinatie met een lage kaliumwaarde in het bloed, is nader onderzoek geboden. Bij mogelijk 8-10 procent van de mensen met verhoogde bloeddruk is de oorzaak het syndroom van Conn.

Zie ook: Bijnieraandoeningen

Lees meer over dit onderwerp in onderstaand boek: