Toen Jeanne Roeland op achtjarige leeftijd werd verrast door zware migraine aanvallen en de huisarts zei dat ze voor de rest van haar leven preventief medicijnen zou moeten slikken, was dat wel even schrikken. Haar moeder, die natuurgeneeskundig therapeute is, hielp haar om in plaats daarvan eerst naar een mogelijk onderliggende oorzaak te kijken van de klachten.
Jeanne: “Ik las een boek van mijn moeder over mogelijke oorzaken bij migraine. Daarin raakte mij de zin waarin migraine werd verklaard doordat je jezelf onder druk zette. Dat herkende ik, want ik ervoer veel druk op turnen waar ik selectie deed. Mijn trainer had gezegd dat ik het niveau niet kon bijhouden. Fysiek zag je de stress aan mijn nagels, die waren tot bloedens toe afgekloven. Gelukkig voor mij gingen we verhuizen en moest ik stoppen met turnen. In mijn nieuwe woonplaats ging ik hockeyen. Mijn nagels groeiden weer aan en ik had geen migraine aanvallen meer.”
De pijn nog niet voorbij
Een paar jaar later tijdens een wiskundeles op de middelbare school, zag Jeanne ineens zwarte vlekken haar ogen. Ook voelde ze niets meer in haar handen. Ze werd thuisgebracht en daar kwam de stekende hoofdpijn waardoor ze moest overgeven. Jarenlang werd ze als puber getergd door migraine aanvallen en was ze vaak ziek. Ze ging opnieuw lezen over de oorzaak van haar klachten en keek naar de druk die ze ervoer bij wiskunde, want dat was het enige vak waar ze onvoldoende voor stond. Uiteindelijk zag ze de relatie tussen turnen, wiskunde en haar migraine.
Jeanne: “Bij beide wilde ik goed presteren, maar ik was in beide niet goed genoeg. Ik kreeg daardoor veel stress. Ik was bang om mijn vrienden te verliezen bij turnen en op school. Dat was mijn grootste angst en daar zat veel verdriet onder. Toen ik dat inzicht eenmaal kreeg, klaarde de stress op, want ik kon de angst meer relativeren en sindsdien heb ik nooit meer migraine gehad.”
Het revalidatiecentrum
Jaren later liep Jeanne vier keer een hersenschudding en een whiplash op met skiën en hockey. “Bij de laatste hersenschudding mocht ik revalideren in een revalidatiecentrum en daar vertelden ze mij: ‘Je hebt hersenletsel en je wordt nooit meer de oude.’ Ik was toen 28 jaar en dat was een hele heftige boodschap. Ik had verwacht dat ik na een half jaar weer zou herstellen, zoals de keren daarvoor. Ik had klachten als hoofdpijn, overprikkeling, duizeligheid, dubbelzien, evenwichtsstoornis, misselijkheid, ernstige vermoeidheid, concentratie en geheugenproblemen, spraak en motoriek klachten, etc. Soms moest ik zelfs met een rolstoel van het revalidatiecentrum naar huis.”
Niet serieus worden genomen
Jeanne had het gevoel niet begrepen te worden bij het revalidatiecentrum en is na vier maanden onderzoeken weggestuurd met een doorverwijzing naar een psycholoog, omdat ze niet wisten wat ze met haar aan moesten. Ze was niet in staat om te studeren of te werken waardoor ze bij het UWV terecht kwam. Hier deed ze opnieuw verschillende medische onderzoeken bij een neuroloog en werd haar verteld dat de moeheid kwam doordat ze thuis zat. Het advies van de neuroloog was dan ook dat ze weer actief aan de slag zou moeten gaan en dat ze geen uitkering zou krijgen.
Zelf onderzoek doen
Jeanne: “Daardoor werden mijn gevoelens van onrechtvaardigheid zo aangewakkerd dat ik besloot alles medisch te leren over hersenschuddingen en juridisch uit te pluizen hoe het zat met bezwaar en beroep. Zelf ontdekte ik het post-commotioneel syndroom, wat staat voor langdurige klachten na een hersenschudding. Er ging een wereld voor mij open.” Jeanne probeerde talloze therapieën uit en ging ze naar meerdere neurologen. Helaas bleven haar klachten in stand en was ze wederom ten einde raad.
De oorzaak van de klachten
Jeanne: “Uiteindelijk ontmoette ik twee fijne neurologen die mij inspireerden. Door één van hen werd ik gecoacht. Ik ontdekte dat ik weer onbewust emoties onderdrukte zoals bij de migraine uit mijn jeugd. Tot mijn grote verbazing verdwenen mijn klachten na vijf maanden werken aan mijn verdrongen (kind)emoties. In diezelfde week erkende het UWV dat ik 78% arbeidsongeschikt was. De uitkering die ik toen kreeg, heb ik vervolgens direct weer op kunnen zeggen omdat ik hersteld was.”
Anderen de mogelijkheid gunnen
Inmiddels is Jeanne vier jaar verder, leeft ze weer haar leven en hockeyt ze zelfs weer! Ze werkt nu zelfs als ervaringsdeskundige professional en coach. Ze heeft een speciale methode over hoe je zelf met tools aan de slag kunt met je verdrongen emoties. Daarnaast heeft ze met andere ervaringsdeskundigen een kennis- en informatieplatform opgezet: ‘Stichting Hersenschudding’. Hier helpt ze mensen die door de bomen het bos niet meer kunnen zien in hersenschuddingland. Jeanne: “Elke hersenschudding is uniek en de weg naar herstel ook. Binnenkort komt mijn boek uit waarin ik uitleg hoe ik hersteld ben. Want ik had dit graag zelf eerder geweten en gun anderen deze mogelijkheid ook!”
Boodschap van Jeanne aan de gezondsheidszorg
Jeanne: “Bij revalidatie voor mensen met (licht traumatisch) hersenletsel wordt vaak ‘acceptatie van klachten’ als insteek gebruikt, terwijl deze groep mensen juist de beste prognoses hebben in het hersenletsel spectrum. Het zou mooi zijn als juist de onbewuste, verdrongen emoties meegenomen kunnen worden in behandelingen bij aandoeningen zoals migraine en postcommotioneel syndroom (langdurige klachten na hersenschudding). Het begint bij het erkennen van de klachten van een patiënt. De somatische klachten zijn echt. Door ze als ‘psychisch’ af te doen en dan geen handvatten te bieden om hun somatische klachten op te lossen, wijs je mensen af. En dat kan juist klachten verergeren.”
Jeanne Roeland heeft ook een boek over haar ervaringen en herstel geschreven, deze kun je hier bekijken.
Wat is SOLK?
SOLK staat voor: Somatisch onvoldoende Verklaarde Lichamelijke Klachten. Dit zijn klachten die langer dan enkele weken duren en waar bij adequaat medisch onderzoek geen aandoening wordt gevonden die de klachten voldoende verklaart. Onderzoek toont aan dat in Nederland ca. 40% van alle consulten bij de huisarts en zelfs tot 66% bij medisch specialisten deze problematiek betreft. Volgens kennisplatform De Pijn Voorbij kunnen we door meer te kijken naar onbewuste emoties, stress en trauma, onbegrepen lichamelijke klachten in veel gevallen verhelpen.
Kortom: niet alleen de pijn en klachten bestrijden (pleisters plakken), maar ook kijken naar het bredere plaatje en mogelijk onderliggende oorzaken (de bron aanpakken).
