Hepatitis B

Wat is hepatitis B?

Hepatitis B is een leverontsteking die wordt veroorzaakt door het hepatitis B virus, dat behoort tot de familie van de zogenaamde Hepadnaviridae. Hepadna-virussen hebben een sterke voorkeur om zich te nestelen in levercellen, maar zeer kleine hoeveelheden van deze virussen kunnen ook worden aangetoond in bijvoorbeeld de nieren en de alvleesklier. In organen anders dan de lever veroorzaakt het hepatitis B-virus echter geen schade. De levercel schade wordt overigens toegebracht door het afweersysteem, niet door het virus. Symptomen van acute hepatitis B zijn leverontsteking, braken en geelzucht . Chronische hepatitis B kan leiden tot levercirrose en leverkanker. Hepatitis B-infectie is te voorkomen door vaccinatie.

Een acute infectie met het virus leidt tot het beeld van acute virale hepatitis. Aanvankelijk wordt dit beeld gekenmerkt door misselijkheid, verminderde eetlust, braken, jeuk, matige koorts. donkere urine. Geelzucht ontwikkelt zich in ongeveer een derde van de gevallen. Bij kinderen ligt dit percentage nog lager. De ziekte houdt enkele weken aan waarna een graduele verbetering optreedt. In enkele gevallen komt een ernstigere, levensbedreigende vorm voor, waarbij zich leverfalen ontwikkelt. Daarnaast kan de ziekte ook volledig asymptomatisch verlopen. De incubatietijd tussen infectie en het virus en de klachten ligt ongeveer tussen de 1 en 4 maanden.

Diagnose van hepatitis B

Diagnostische tests herkennen niet altijd een hepatitis B-virus. Promovendus Mark van Roosmalen ontwikkelde een test waarmee wel alle patiënten met een hepatitis B-virus zijn op te sporen.

Diagnose van het hepatitis B-virus is van belang voor de behandeling, preventie en verdere verspreiding van het virus.

Oppervlakte-eiwit    

Het hepatitis B-virus wordt meestal opgespoord door te testen op aanwezigheid van het oppervlakte-eiwit van het virus. Van mutantvirussen en genetische varianten van het virus, echter, wordt het eiwit niet altijd herkent in diagniostische tests.

Nieuwe test

Van Roosmalens onderzoek leidde tot een unieke test van het oppervlakte-eiwit. Hiermee kunnen ook hepatitis B-virussen met mutaties in het eiwit worden opgespoord.

Antilichaam

Na positieve diagnose voor hepatitis B worden patiënten onder andere behandeld met antistoffen. De promovendus ontdekte dat een zogenoemd enkel-domein-antilichaam een goede antistofbron kan zijn. Het remt het virus efficiënt en is bovendien klein, stabiel en goedkoop te produceren.

Bron: Universiteit Utrecht

Lees meer over dit onderwerp in onderstaand boek:

Het post-viraal syndroom

Door: Ruud A. Nieuwenhuis