#maaktzichdruk: VA Business manager en Verpleegkundige Chantal Hubert.
LinkedIn post van Chantal Hubert
“Ik meld me ziek” zegt ze tegen mijn collega.
Het was een stagiaire en ze meldde zich nu al voor de 4e keer ziek in korte tijd. Ik besloot haar terug te bellen en zei: “ik zie dat je je nu al voor de 4e keer ziek meldt. Ik bel niet om je op “je kop” te geven, maar om te vragen of er misschien iets anders aan de hand is, ik maak me zorgen om je?”. Ze begint te huilen en vertelt snikkend dat ze dit vak niet leuk vind en eigenlijk graag iets anders zou willen doen.
Ik toon haar empathie en leg haar uit dat het absoluut geen falen is als je een verkeerde keuze maakt in het uitkiezen van een beroep. Ik geef haar mee dat jezelf ziekmelden als je niet echt ziek bent niks oplost, omdat we dan niet weten wat er zich in haar hoofd afspeelt en we haar niet kunnen helpen, waardoor haar probleem blijft bestaan. Ik probeer haar te leren dat ze het probleem de volgende keer beter direct aan kan kijken, zodat ze door mensen kan worden geholpen. Ze reageert dankbaar.
Vervolgens ontstaat er een circus:
- Ik wordt gebeld door haar praktijk opleider van haar school
- Ik wordt gebeld door haar docent beide boos dat ze zich zo vaak ziek heeft gemeld en er niks over heeft gezegd.
Het raakt me diep: “Ik ben blij dat het nu zichtbaar is, zodat we haar kunnen helpen. Dat meisje is 16 jaar en heeft een verkeerde keuze gemaakt in het beroep dat zij later wil gaan uitoefenen. Is dat erg? Mag ze misschien verkeerd kiezen? Mag ze mogen leren hoe ze daar op een constructieve manier mee om kan gaan? Of gaan we dit meisje nu leren dat ze geen foute keuzes mag maken? Dat het, omdat het ons niet goed uitkomt nu enkel háár gedrag is, waardoor deze “problemen” zijn ontstaan?” zeg ik
Het valt stil.
“Leren we haar, dat ze nu “slecht gedrag” vertoond of kunnen we haar leren dat dit ook hoort bij het ontwikkelen van jezelf en een zelfreflecterend vermogen: het erkennen dat iets niet de juiste keuze is en dat vervolgens veerkrachtig op een constructieve manier leren oplossen?” zeg ik
Wat zou er gebeuren als we elkaar wat meer de ruimte zouden geven om van dingen te mogen leren? Zonder direct te oordelen, te bestempelen en af te keuren?
Bron: LinkedIn post van Chantal Hubert
