Het ego; een formidabele verschijning op het podium van het leven. Maar is het ego wel zo fantastisch of dichten we het ego toch wellicht te veel positieve eigenschappen toe? Natuurlijk is ons brein razendsnel, is het een meester in actie en reactie, het weerleggen en inventief zijn, de boel overzien en is het vooral effectief op de korte termijn om daar de bevrediging in te halen. Maar hoe zou ons systeem eruit zien wanneer het ego niet de leiding neemt maar de ziel?
Het ego als overlevingsmechanisme
Het ego wordt gevormd door ons overlevingsmechanisme waarbij het allerlei tactieken heeft gevormd en gedragingen om overeind te blijven en te kunnen overleven. Het "overleven" dat in het teken staat van krampachtig moeten vasthouden aan een illusie, vooral voor eigen gewin te gaan en een onbewuste angst heeft gecreëerd om in een tekort te komen. Het ego zal alles uit de kast halen om tóch liefde te krijgen, tóch waardering en erkenning op te halen bij de ander en boven alles om bestaansrecht te houden. Echter het leven uit angst schept voorwaardelijkheid met zich mee en het ego zal zich voeden met de wetenschap dat als hij wat doet dat er dan ook iets voor terug moet komen. Soms wordt dit uitgesproken, maar vaker is dit niet het geval.
De erkenning van het ego
Het ego wil niet sterven, het wil bestaansrecht houden in die grote vorm die het nu heeft, want het heeft zoveel voor jou gedaan. Het wil daar erkenning voor hebben. In de moeilijkste tijden van het leven heeft jouw ego jouw overlevingsmechanismes tot leven gebracht en heeft het je gebracht waar je nu staat. De frictie die er ontstaat wanneer er aan alle kanten "gevoeld" wordt dat het ego misschien niet meer zo leidend hoeft te zijn zorgt voor verwarring. Vertrouwen op je gevoel? Intuïtie laten spreken? Hoe moet dat eigenlijk, want we zijn het al bijna verleerd...
"Wanneer het ego sterft, ontwaakt de ziel"
De moed om het te veranderen
Lef hebben om jezelf aan te kijken en ontdekken hoe jouw ego de leiding heeft in jouw leven en de moed hebben om dit te veranderen. Je hebt een innerlijke wijsheid die jou al lange tijd zachtjes heeft ingefluisterd dat je mag erkennen en loslaten om vervolgens te leren om weer op jouw eigen ziel en eigen innerlijke wijsheid te bouwen. Vanuit liefde, vanuit vertrouwen meegaan met de beweging van de ziel, zodat jouw ware ik en jouw ware potentie naar boven komt.
De ziel in haar zuiverheid, puurheid en vol liefde geduldig afwacht totdat je weer bij haar komt. De verbinding met jou heeft er altijd al gezeten, maar werd verdrukt door het ego. Nu is het tijd, tijd om de ziel te laten ontwaken en haar kracht te laten zien.
Ego's binnen grotere systemen
We spreken van de ziel en het ego in de persoonlijke vorm en de plek die het heeft in het eigen systeem, maar hoe kijken we dan naar de grotere systemen als het zorgsysteem, het onderwijssysteem of het politieke systeem? Is dit ook niet een plek waar het ego zijn langste tijd heeft gehad en ruimte mag maken voor de zuiverheid en puurheid van de ziel en de liefde? De afgelopen periode is het ego van deze systemen steeds meer zichtbaarder geworden en zullen we nu moeten erkennen in wat het allemaal gebracht heeft, welke tactieken het allemaal bedacht heeft om maar in leven te kunnen blijven en welke gedragingen er uit voort zijn gekomen. Erkennen van wat er is, confronteren vanuit liefde en dankbaar voor al wat het gebracht heeft (ook al was dit niet altijd ten goede). Een zuivere vorm van de natuurlijke beweging die ervoor zorgt dat de ziel weer op haar rechtmatige plek komt te staan. In liefde, vertrouwen en overgave is het de ziel die de leiding neemt, niet alleen in het eigen systeem maar ook in ieder groter systeem.
Eén beweging die in gang wordt gezet om de ziel weer het systeem te laten dienen.
